زندگي نامه دانشجوى شهيد مجتبى محمودى پناه
شهيد محمودى پناه در سال 1345 در خانوادهاى نسبتاً مستضعف به دنيا آمد. با سپرى شدن دوران كودكى مجتبى وارد مدرسه شد و تحصيلات خود را با موفقيت به اتمام رسانيد و هر سال به عنوان شاگرد ممتاز شناخته مىشد. در دوران دبيرستان و با آغاز جنگ تحميلى از سوى رژيم بعث عراق از طريق بسيج به جبهه و منطقه علمياتى جزيره مجنون اعزام شد و بر اثر حمله شيميائى مزدوران بعثى، از ناحيه چشم مجروح شد و به بيمارستان تهران انتقال يافت. پس از بهبود، به باختران مراجعت نمود. گهگاه مخصوصاً تابستان ها به مناطق جنگى مىرفت و در جهاد سازندگى، سنگرسازان بىسنگر را يارى مىرساند. او در احداث خاكريز و سنگر براى رزمندگان زبانزد خاص و عام بود.
شهيد مجتبى محمودى پس از اخذ ديپلم با معدل بسيار خوب، در كنكور سراسرى شركت كرد و در رشته مهندسى مكانيك قبول شد و سال اول را در دانشگاه فردوسى مشهد با موفقيت به اتمام رسانيد. در تابستان سال 65 به باختران آمد و بلافاصله از طريق ستاد پشتيبانى جنگ به جبهه اعزام گرديد. در همان سال شاهد شهادت يكى از بهترين دوستان خود بود. اين واقعه تأثير عميقى در او گذاشت و مرتب مىگفت: «من هم بايد به جبهه بروم و راه او را ادامه بدهم».
از فعاليتهاى بارز اين شهيد پيش از شهادت سركشى به خانواده شهدا بود كه سرلوحه كارهاى خود قرار داده بود. همچنين عيادت و يارى رساندن به معلولين و مجروحين از اهم کارهای وى بود. سعه صدر داشت، هميشه ساكت و آرام بود و لبخند لحظهاى از لبان او دور نمىشد. خواهر شهيد ضمن نقل يك ماجرا مىگويد: «زمانى كه در مقطع راهنمايى تحصيل مىكرد به عنوان شاگرد ممتاز شناخته شد و يك دوچرخه به عنوان جايزه دريافت كرد كه آن دو چرخه را به يكى از دوستانش كه وضعيت مالى خوبى نداشت هديه نمود».
