زندگي نامه دانشجوی شهيد احمد على كاظمى
شهيد احمد على كاظمى در سال 1342 در قريه گل پاشين از توابع شهرستان اروميه در خانوادهاى بسيار متديّن و مؤمن ديده به جهان گشود. اخلاق و كردار شهيد در دوران كودكى با ديگر كودكان متفاوت بود و به بازي هاى كودكانه توجه چندانى نشان نمىداد. دوران اشتغال به تحصيل تا اخذ مدرك ديپلم را در اروميه گذراند و بعد از يك سال وارد حوزه علميه تبريز شد. با شرکت در کنکور، در رشته تاريخ دانشگاه مشهد قبول و در آن مشغول به تحصيل شد. وى در پاسخ به پدرش كه از او خواسته بود درس حوزه را ادامه دهد و دانشگاه را رها كند گفته بود: «دانشگاه به افراد طلبه نياز دارد و اين دو قشر در حقيقت مكمّل يكديگرند».
شهيد كاظمى فردى بسيار مهربان و خوش اخلاق بود و به همه احترام مىگذاشت و سعى مىكرد رفتار و شيوه ائمه اطهار را سرمشق و الگوى خود قرار دهد. هميشه سفارش مىكرد كه با مردم به نرمى رفتار كنيد و حتى اگر مردم با شما به تندى برخورد كنند، در مقابلشان با خوشرويى پاسخ دهيد تا هدايت شوند.
شهيد احمد على كاظمى در راهپيمايي هاى قبل از انقلاب همگام و هم صدا با مردم انقلابى در صحنههاى مبارزه فعاليّت گستردهاى داشت. در تظاهرات شركت مىكرد و عليه رژيم پهلوى شعار مىنوشت و عكس هاى مربوط به رژيم مذكور را از اماكن عمومى محو مىساخت. پس از پيروزى انقلاب در تشكيل كتابخانه روستا از طريق جهاد سازندگى همكارى نزديك داشت و تابستان ها پس از پايان امتحانات، با سپاه پاسداران در بخش تبليغات احكام و قرآن همكارى مىنمود.
شهيد احمد على كاظمى در طول مدت تحصيل، از طريق جهاد دانشگاهى هفت بار به جبهههاى نبرد اعزام گرديد و در اغلب جبهههاى غرب از جمله گيلان غرب، اسلام آباد، سومار، حاج عمران، و ايلام حضورى فعال داشت. شهيد كاظمى در اكثر مواقع به صورت داوطلب جهت شناسايى و كمين به خط مقدّم اعزام مىشد و در مأموريت هاى خطرناك شرکت می کرد.
سرانجام شهيد بعد از مدت طولانى حضور در جبههها در آخرين مأموريت خود در تاريخ 26/02/1365 در منطقه حاج عمران در رويارويى با دشمن به شهادت رسيد و پيكر پاكش مفقود گرديد.
